Als kind zag en voelde ik al veel meer dan anderen. Dit werd gewoonweg niet gezien of geaccepteerd in mijn omgeving. Zo kwam het dat ik zelf steeds tegen muren opliep. Dat ik niet begreep wat er met mij gebeurde. Dat ik me soms zo moe kon voelen of onrustig. En dat ik niemand had die me hiermee kon helpen.
Dit ging járen zo door, terwijl ik intussen opgroeide, ging studeren en een gezin stichtte.
Maar daarmee was mijn “anderszijn” niet opgelost. Dus ik ging op zoek. Ik ging naar therapieën, spirituele cursussen, tantraweekenden en energetische retraites. Heel leerzaam en leuk, hoor! Desondanks kreeg ik mijn energie niet onder controle.
Ik raakte overspannen. Een tijd later gebeurde dat weer en toen zag ik dat het zo niet verder ging.
Ik ging mediteren en nam steeds meer mijn gave serieus. Dat moest ook wel, want ik bleek dingen te kunnen die anderen niet zo makkelijk kunnen: helderzien, helder weten, handoplegging, aura’s zien.
Mijn leven werd zoveel beter doordat ik lessen leerde en meer begreep: ik had mijn energie in de hand, kon me beter focussen, had vanaf toen met mijn gezin zó’n goeie vibe in huis dat mensen daar zelfs commentaar op gingen geven. (“Oh, wat is het fijn in jouw huis!”) Slechte energie kon ik weghalen en de juiste en hele fijne energie stroomde. Heerlijk!
